Norma DIN 125 – podstawowe informacje

Ten typ podkładek, podobnie z resztą jak wiele innych rodzajów podkładek może być powszechnie wykorzystywany praktycznie w każdej branży, od przemysłu budowlanego, po maszynowy, a nawet przemysł morski. Można ich także używać przy różnego rodzaju instalacjach. Głównym zadaniem podkładki jest zabezpieczenie skręcanych elementów przed jakimkolwiek uszkodzeniem, np. zarysowaniem lub odkształceniem.

Co wyróżnia podkładki płaskie DIN 125?

Podkładki płaskie DIN 125 ISO 1089 o formie A 1.4462, 1.4529, 1.4539 i 1.4571 zaliczymy do niezbyt dużych akcesoriów, które mogą być wykorzystywane jako nakrętki lub śruby, niezależnie od łączonego elementu. W efekcie takie połączenia lub skręcenia, materiały, na których połączeniu nam zależało, zyskują dodatkowe zabezpieczenie, a możliwość ich odkształcenia się jest wręcz zniwelowana do minimum. Podkładki płaskie DIN 125 najczęściej stosuje się przy niezbyt skomplikowanych konstrukcjach zazwyczaj wykonanych z drewna.

Na co zwrócić uwagę wybierając podkładki DIN 125?

Wybierając podkładki DIN 125, trzeba przede wszystkim zwrócić uwagę  na jakość ich wykonania. Dlatego też warto postawić tylko na sprawdzonych producentów śrub i innych elementów złącznych, takich jak np. firma ELGO. W ofercie tego producenta dostępne są podkładki wykonane z wielu typów materiału, od stali nierdzewnej i kwasoodpornej (A2 i A4) po stal węglową, aluminium, poliamid, mosiądz i miedź. Co więcej, w procesie produkcyjnym elementy te są dodatkowo wzmacniane np. poprzez galwanizację i ocynkowanie. Ma to na celu maksymalne zwiększenie odporności podkładek na działania kwasów i korozji. Podkładki można dodatkowo galwanizować, cynkować lub płatkować, by zwiększyć odporność na kwas lub korozję. Podkładki tego typu spełniają wymagania normy DIN 125, czyli porównywalnej z ISO 7089. Jest to forma A z 1.4462, 1.4529, 1.4539 i 1.4571. Sprawdzają się w prostych konstrukcjach, najczęściej drewnianych.

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.